Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Duo Reges: constructio interrete. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

At vero illa perfecta atque plena eorum, qui cum de hominis
summo bono quaererent, nullam in eo neque animi neque
corporis partem vacuam tutela reliquerunt.

Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me
nihilo, si potest;

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Sed fortuna fortis; Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.

Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;
Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde?
Esse enim, nisi eris, non potes.
Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;

Bork: Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Bork: Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere;

Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.
Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
Nihil ad rem! Ne sit sane;
Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?

Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Sed ille, ut dixi, vitiose. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

Verum ut haec non in posteris et in consequentibus, sed in primis continuo peccata sunt, sic ea, quae proficiscuntur a virtute, susceptione prima, non perfectione recta sunt iudicanda.